Welcome to my world, tittis full yonder wonder for all of the babies that love green leaves telling stories of new born coyotes in killzone

Eitt sem ég þoli ekki og það er þá sennilega það hvað allir foreldrar í dag eru farnir að ofvernda börnin sín.  Þeir vilja helst ekki að börnin séu mikið að leika sér úti vegna þess hve mikið af barnaníðingum og ræningjum eru lausir og svo þegar krakkarnir eru inni þá mega þau ekki vera mikið á ferðinni því þau gætu brotið vasann sem að Villi frændi keypti handa þeim jólin 2002. 

Ekki nóg með allt þetta heldur reyna foreldrar að halda börnunum sínum frá því að borða kex,súkkulaði,mola,hlaup og flesta gosdrykki sem innihalda sykur.  Það sem ég hef lært yfir ævina er það að ef að nammi er geymt í skáp þar sem að aðeins fullorðna fólkið getur náð, þá reynir barnið allt sem það getur til að ná í nammið, það finnur stól klifrar upp á borðið og stígur svo á eitthvað á borðinu til að ná í efstu hilluna á skápnum og grípa í kexið og svo hamrar það kexinu í garnirnar á sér.   En ef þú setur kexið í litla skál á borðinu þá verður það að svo hversdagslegum hlut fyrir barnið að því verður alveg sama ergo... borðar minna af því... 

 En svo ég fari aftur í foreldra og börn að leik þá, eins og ég benti til áðan, verða börn að finna sér eitthvað til þess að foreldrar þeirra séu ekki alltaf að nöldra í þeim, svo þau snúa sér að tölvunni... þau fara í playstation tölvuna sem þú fengu í afmælisgjöf í fyrra og fara í heimilistölvuna sem þau kunna á frá a-ö eftir að hafa horft á mömmu og pabba sitja þar fyrir framan í 5 tíma á dag, og þau uppgötva meira og meira um töfra alvefsins þar til þau loks vita næstum allt þegar þau loks komast á blessaðann táningsaldurinn.... en bíddu bíddu, þá fara foreldrarnir að segja... "er þetta ekki orðið gott þú ert búinn að vera alltof lengi í tölvunni.."  táningurinn snýr sér að foreldrunum lokar hurðunni og gefur þannig hljóðlaust,sviplaust og hreyfingarlaust fuck you til foreldra sinna... Einfaldlega vegna þess að hann er núna orðinn, eins og allir hans jafningjar, partur af tölvukynslóðinni.... hann talar við vini sína þar, hann leikur við vini sína þar, hann rífst við vini sína þar, hann hlustar þar á tónlist, hann horfir þar á sjónvarp og kvikmyndir, hann lærir þar og lifir.. og ef það væri ekki fyrir líkamlegar  þarfir þá myndi hann sennilega aldrei stíga frá þessu tæki...

 Á meðan foreldrarnir rífast og bölvast yfir því hvernig þetta er allt öðruvísi í dag og hvernig krakkar eru miklu meira inni en þegar þau voru ung og þegar það var ekki sjónvarp á fimmtudögum sjá þau hreinlega ekki aðalvandamálið... sem er eins og glögg manneskja ætti að vera búin að taka eftir.... þau sjálf

 Ég hef aldrei verið góður í að enda hluti svo taktu þetta bara með þér næst þegar einhver nefnir svona hlut í samræðum ....

 

Toodles, Friðpíka